Za potencjalne podstawy etymologiczne nazwiska można uznać rzeczowniki: krusz ‘grudka soli’ (zob. A. Cieślikowa, Staropolskie odapelatywne nazwy osobowe…, s. 67 i krusza ‘grusza’ (zob. E. Rzetelska-Feleszko, J. Duma, Językowa przeszłość Pomorza…, s. 310. Nazwisko można wywodzić także od kruszon, czyli ‘rodzaj napoju chłodzącego’ lub kruszyć, czyli: 1. ro bić kruchym, 2. rozdrabniać w okruchy, 3. druzgotać, rozbijać, gruchotać, 4. przenośnie ‘ścierać, miażdżyć’, 5. przenośnie ‘przywodzić do skruchy, wzruszać’, 6. rozpadać się w okruchy, krupić się, 7. korzyć się, żałować (zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 578). Innym rozwiązaniem interpretacyjnym jest uznanie nazwiska za spolszczone, pochodzące od francuskiego cruchon ‘dzbanek’.