Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Woyciechowskich (Wojciechowskich) w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Woyciechowskich (Wojciechowskich) w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Wedle nieudokumentowanej wiedzy idąc za przekazem ustnym o rodzie Woyciechowskich wiadomo bardzo niewiele. Znaną z tegoż rodu jest moja prababcia Felicja de domo Woyciechowska (później Wiśniewska). Prababcia miała prawdopodobnie niezbyt szczęśliwe dzieciństwo. Jej mama a moja praprababcia Woyciechowska, zakochała się w rosyjskim cyganie i porzuciwszy warszawską Pragę i córkę Felicję, (XIX w.) wyruszyła w głąb Rosji z ukochanym. Z tego co mi wiadomo prababcia Felicja część młodzieńczego życia zamieszkiwała w kamienicy w Warszawie, przy ul. Bednarskiej. Potem po ślubie z Wacławem Wiśniewskim zamieszkiwali na warszawskiej Pradze, gdzie na świat przyszedł mój dziadek, Władysław Wiśniewski.

Prababcia Felicja Woyciechowska umiera w 1969 r. i zostaje pochowana przez moją mamę na cmentarzu Bródnowskim.

Tu ślad się urywa. Podobnie zresztą, jak z ciekawostką o której wspomniałem już w innych miejscach – wiadomo iż wujem prababci Felicji Woyciechowskiej był baron von Bock, pochowamy na cmentarzu Powązkowskim.

Etymologia nazwiska

Nazwisko można wywodzić od imienia Wojciech lub rzeczownika wójt. Imię Wojciech jest pochodzenia słowiańskiego i “powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286). Wyraz wójt definiowano zaś następująco: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2. zwierzchnik gminy wybierany z grona właścicieli gruntów („jaki wójt bywa, taka i gromada”), 3. sołtys, przełożony nad gromadą wiejską, sędzia wiejski spośród włościan wybrany, 4. jeden z włościan poddanych, wybrany przez dziedzica, nie mający żadnej władzy sądowniczej, obowiązany tylko do wypełnienia na pańszczyznę, pilnowania robotników i zdawania z nich sprawy przed ekonomem, 5. gumienny,. Karbowy, włodarz, wybierany dawniej z wioski gospodarz do gospodarowania na roli, 6. wójt od świń – chłopak doglądający świń, 7. pewna gra dziecięca (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 703-704).

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Żmudów w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Żmudów w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Wedle nieudokumentowanej wiedzy, idąc za przekazem ustnym, Żmudowie pochodzą z Mazur, wzmiankując się nazwę miejscowości Grabowo – Szewskie Wzgórza. Znanymi przodkami z tej linii są: Antoni i Dioniza Żmuda, rodzice mojej babci Leokadii Żmuda (później Wiśniewskiej). Dotychczas informacje o nich pozostają w formie szczątkowej. Pradziadek Antoni Żmuda jest pochowany w Krakowie.

Potomkami Żmudów znanymi mi osobiście z dzieciństwa były siostry i brat mojej babci Leokadii. t.j.

Piotr Żmuda, Apolonia Żmuda, Janina Żmuda (później Kowalew), Marta Żmuda (później Roratowska).

Etymologia nazwiska

Nazwisko pochodzi od żmuda: 1. mitręga, strata czasu, 2. marność, 3. maruda, nudziarz, ciemięga, 4. człowiek słaby, 5. łopatka do oskrobywania beczki, Można je też wywodzić od żmud ‘ciężka praca, mordęga, znój’ lub żmudzić: 1. marudzić, mitrężyć, 2. znudzić, dokuczyć, uprzykrzyć, 3. martwić się, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 567-568, 712-713. Por. także nazwę miejscową Żmudź, odnotowaną na terenie byłego powiatu noworadomskiego, chełmskiego, a przede wszystkim określenia kraju połączonego z Litwą, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 795 i nn. Nazwę osobową Żmuda odnotowano na terenie Polski w 1631 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I L-Ż, Kraków 2001, s. 744.

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Wiśniewskich z Mławy w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Wiśniewskich z Mławy w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

W bieżącym okresie wiedzę na temat rodu Wiśniewskich odnotowuje się w formie szczątkowej. Z nieudokumentowanych źródeł, stanowiących przekaz ustny, ród Wiśniewskich w pokoleniu mojego pradziadka Wacława Wiśniewskiego zamieszkiwał przed wybuchem II wojny światowej tereny Mławy, cześć rodziny (rodzeństwo pradziadka, obecnie potomkowie) identyfikuje się na obszarze miasta Legionowa. Sam pradziadek Wacław Wiśniewski przybywa do Warszawy, gdzie w parafii Matki Boskiej Loretańskiej poślubia Felicję Woyciechowską.

Rodzina Wiśniewskich mieszka w kamienicy na Pradze, rodzi im się syn Władysław Wiśniewski (mój dziadek, tata mojej mamy Joanny Danuty Wiśniewskiej). Pradziadek Wacław Wiśniewski pełni służbę w Policji Państwowej (w stopniu przodownika, sierżanta, odznaczony za wzorową służbę osobiście z rąk marsz. Józefa Piłsudskiego), na prababci prawdopodobnie spoczywają obowiązki prowadzenia gospodarstwa domowego.

Po wybuchu II wojny św. w czasie okupacji pradziadek Wacław Wiśniewski pozostaje czynnie w służbie policyjnej (tzw. Granatowa Policja), udzielając pomocy cywilom, w tym również własnemu synowi Władysławowi Wiśniewskiemu (uratował go prosto z “budy” z łapanki, przez przypadek widząc całą sytuację na ulicy). W okresie okupacji dziadek Władysław Wiśniewski kończy z bardzo dobrym wynikiem konserwatorium (szkoła muzyczna, m. in. klasa wiolonczeli).

Po 1945 r. Wacław Wiśniewski, mimo zmiany ustroju jest potrzebny nowej władzy, jako pracownik służb mundurowych. Ten stan trwa jednak bardzo krótko (do lat 50), odchodzi w stan spoczynku (nieoficjalny powód – niewygodna dla nowego systemu przeszłość sanacyjna). Jego syn Władysław Wiśniewski pracuje w Ministerstwie Kultury i Sztuki, żeni się z Leokadią Żmudą (moja babcia, mama mojej mamy), byłą więźniarką niemieckiego obozu zagłady w Auchswitz – Birkenau (Oświęcim-Brzezinka, odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oświęcimskim). Babcia Leokadia Wiśniewska umiera w 1959 r., dwa lata później na zawał serca umiera dziadek Władysław. Do 1969 r. umierają pradziadek Wacław i prababcia Felicja Wiśniewscy.

Gałąź Wiśniewskich w Warszawie reprezentuje w tamtym okresie Joanna Danuta Wiśniewska (moja mama), urodzona w 1950 r. w Warszawie, absolwentka Gimnazjum Żeńskiego im. Rzeszotarskiej na Pradze, Szkoły Podstawowej nr 50 im. Ruy Barbosy, Technikum Obuwniczego przy Zakładach Syrena, Studium Wojskowego Uniwersytetu Warszawskiego, wieloletni pracownik wojskowości i służb Obrony Cywilnej, z zamiłowania czytelnik dobrej książki, miłośniczka muzyki, malarstwa, psychologii. Ze związku z Janem Olszewskim herbu Kościesza zostaje mamą Marcina Bartłomieja Olszewskiego. Umiera 2 października 2007 r.

Pozostała znana dalsza cześć rodziny związana z rodem Wiśniewskich prawdopodobnie nadal zamieszkuje w Legionowie.

Groby rodu Wiśniewskich (Leokadii, Joanny Danuty Wiśniewskiej – zidentyfikowane, Felicji, Wacława – niezidentyfikowane) zlokalizowane są na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

Etymologia nazwiska

Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Wiśniew z byłego powiatu noworadomskiego, lub bardzo popularnej nazwy Wiśniewo (Słownik… podaje 15 denotacji), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 610 i nn. Nazwisko można także wywodzić od rzeczownika wiśnia ‘gatunek drzewa owocowego’. Por. też wiśniowy 1. z drzewa wiśni, z wiśniny, 2. z jagód wisien, 3. koloru dojrzałych jagód wiśni: ciemno-czerwony, wpadający w czarny, 4. tyczący się drzew wiśni, 5. Matka Boska Wiśniowa, uroczystość 2 lipca, Nawiedzenie N. M. Panny (tzw. Słowik warszawski, t. VII, s. 631). Nazwę osobową Wiśniewski odnotowano na terenie Polski w 1471 r., zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 687.

Projekt badawczy „Moje Imię”

Projekt badawczy „Moje Imię” został przeprowadzony w oparciu o próbę badawczą ponad 100 rekordów. Zakres danych: tereny Mazowsza Zachodniego i Podlasia od 1700 r. Źródło danych badawczych: dane z ksiąg metrykalnych. Projekt miał odpowiedzieć na pytania: 

  1. Czy istnieje prawidłowość pomiędzy nadawaniem imion dzieciom przez rodziców po rodzicach własnych, dziadkach, pradziadkach?
  2. Jakie imię żeńskie najczęściej nadawano dzieciom w rodzinie?
  3. Jakie imię męskie najczęściej nadawano dzieciom w rodzinie?

Wyniki badań przyniosły następujące odpowiedzi (tezy):

  1. Prawidłowość w utrzymaniu imion ojców, dziadków itd. w większości przypadków nie istnieje.
  2. Rodziny były wielodzietne, nie myślano o tym by konieczne najstarszemu dziecku nadać imię bo ojcu, matce. Zawsze jednak którekolwiek z dzieci miało imię po kimś z poprzednich pokoleń. 
  3. Utrzymanie imion ma miejsce w przypadku dwóch dowodów:
  •  Dowód pierwszy: Imię Jan. Moj pradziadek Teofil nadał urodzonemu w 1916 r. dziecku imię Jan (po swoim ojcu), 30 lat później mój ojciec otrzymał to samo imię, nadane mu przez swego ojca Czesława. W 2005 r. nadałem to imię swojemu synowi po dziadku).
  • Dowód drug: Imię Franciszek. Imię mojego praprapraprapradziadka zachowane jest od jego urodzin (1754 r.) w każdym kolejnym pokoleniu Olszewskich.  

Najpopularniejsze imiona wśród dzieci:

  1. Imiona żeńskie: 1) Maryanna, 2) Anna, 3) Krystyna
  2. Imiona męskie: 1) Franciszek, 2) Jan, 3) Józef

Najczęstsza pora urodzin dzieci:  marzec (przykłady: praprapradziadek Józef Olszewski  – 4 marca 1800 r, siostra prapradziadka Krystyna Olszewska – 7 marca 1831 r, brat pradziadka Teofila, Franciszek Olszewski – 9 marca 1858 r.).

Historia rodu

Z uwagi na szacunek wobec wiedzy dotyczącej Rodu Jamiołkowskich zgłębianej przez „brata krwi mojej”, szlachetnie urodzonego Jerzego Antoniego Jamiołkowskiego i zawartej na stronie internetowej autorstwa w/w, polecam Państwu w powyższym względzie jej poznanie.www.jamiolkowski.plograniczając się jedynie do wskazania historii gałęzi rodu Jamiołkowskich prowadzącej w linii prostej do prababci Walerii Jamiołkowskiej.

Dotychczas najstarszym moim bezpośrednim przodkiem z rodu Jamiołkowskich (dzięki uprzejmości, wiedzy i poświęceniu W.P. Jerzego Antoniego Jamiołkowskiego) pozostaje Paweł Jamiołkowski, ojciec Antoniego Jamiołkowskiego.

Antoni Jamiołkowski urodzony w miejscowości Jamiołki Świetliki, bierze sobie za żonę Maryannę (b.d. nazwiska panieńskiego). Daty urodzin i śmierci obojga małżonków nieznane. Z tego związku rodzi się pięcioro dzieci:

  1. Teresa Jamiołkowska (urodzona 4 września 1684 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  2. Eufrozyna Jamiołkowska (urodzona 6 listopada 1687 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  3. Aleksander Jamiołkowski (urodzony 6 grudnia 1690 r. w Jamiołkach Świetlikach)Jerzy Jamiołkowski (urodzony 14 kwietnia 1694 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  4. Jan Jamiołkowski (urodzony 21 stycznia/lipca? 1698 r.)

Z pięciorga dzieci najwięcej wiadomo o Jerzym Jamiołkowskim (urodzony 14 kwietnia 1694 r. w Jamiołkach Świetlikach i zmarł tamże 15 marca 1754 r.). 13 lutego 1719 bierze on sobie za małżonkę Helenę z domu Perkowską (urodzoną ok. 1700 r.). Z tego związku rodzi się sześcioro dzieci:

  1. Dorota Jamiołkowska (urodzona 6 stycznia 1720 r.)
  2. Franciszek Jamiołkowski (urodzony 27 marca 1729 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  3. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 16 marca 1732 r.)
  4. Piotr Jamiołkowski (urodzony 25 marca 1735 r.)
  5. Franciszka Jamiołkowska (urodzona 21 września 1739 r.)
  6. Antoni Jamiołkowski (urodzony 5 stycznia/lipca? 1742 r.)

Drugie dziecko Jerzego i Heleny Jamiołkowskich Franciszek Jamiołkowski 17 stycznia 1756 r. bierze sobie za żonę Maryannę Łapińską (daty i miejsca urodzin/śmierci nieznane). Umiera tamże w 1802 r. Mają ośmioro dzieci:

  1. Maciej Jamiołkowski (urodzony 24 stycznia 1762 r.)
  2. Wojciech Jamiołkowski (urodzony 12 kwietnia 1764 r.)
  3. Krystyna Jamiołkowska (urodzona 15 maja 1767 r.)
  4. Kazimierz Jamiołkowski (urodzony 11 marca 1770 r.)
  5. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 11 października 1772 r.)
  6. Tomasz Jamiołkowski (urodzona 16 grudnia 1777 r.)
  7. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 30 marca 1780 r.)
  8. Jakób Jamiołkowski (urodzony 25 lipca 1783 r.)

Z ośmiorga dzieci najwięcej wiadomo o Jakóbie (urodzony w Jamiołkach Świetlikach). 29 października 1809 r. bierze ślub z Agnieszką Jabłonowską (urodzona w 1789 r. w Jamiołkach Piotrowiętach). Mają sześcioro dzieci:

  1. Antoni Jamiołkowski (urodzony 19 stycznia/lipca? 1812 r.)
  2. Jan Jamiołkowski (urodzony 14 sierpnia 1814 r. w Jamiołkach Piotrowiętach)
  3. Wincenty Jamiołkowski (urodzony 17 lipca 1817 r.)
  4. Stanisław Jamiołkowski (urodzony 2 maja 1820 r.)
  5. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 23 marca 1823 r.)
  6. Antonina Jamiołkowska (urodzona 10 stycznia/lipca? 1826 r.)

Najwięcej wiadomo o Janie Jamiołkowskim. Bierze ślub z Maryanną Zdrodowską. Z tego związku rodzą się:

  1. Antoni Jamiołkowski (urodzony 18 lipca 1839 r.)
  2. Paweł Jamiołkowski (urodzony 16 stycznia 1844 r.)
  3. Paulina Jamiołkowska (urodzony 3 czerwca 1847 r.)
  4. Konstanty Jamiołkowski (urodzony 14 kwietnia 1850 r. w Jamiołkach Piotrowiętach).

Konstanty Jamiołkowski bierze ślub z Zofią Choińską i mają siedmioro dzieci:

  1. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 1 stycznia 1877 r.)
  2. Klementyna Jamiołkowska (urodzona 18 maja 1879 r.)
  3. Waleria Jamiołkowska (urodzona 18 grudnia 1881 r. w Jamiołkach Piotrowiętach)
  4. Julianna Jamiołkowska (urodzona 10 stycznia 1884 r.)
  5. Bolesława Jamiołkowska (urodzona 13 grudnia 1886 r.)
  6. Julianna Jamiołkowska (urodzona 8 kwietnia 1890 r.)
  7. Helena Jamiołkowska (urodzona 16 października 1892 r.)

Waleria Jamiołkowska 25 lutego 1900 r. wychodzi za mąż za Teofila Olszewskiego (urodzonego ok. 1875 r. w Olszewie, syna Jana Olszewskiego i Reginy Śleszyńskiej).

Podsumowanie w linii prostej: 

Antoni Jamiołkowski i Maryanna – 7 x pradziadkowie (I pokolenie) 

Jerzy Jamiołkowski (ur. 1694 r.) i Helena Perkowska – 6 pradziadkowie (II pokolenie) 

Franciszek Jamiołkowski (ur. 1729 r.) i Maryanna Łapińska – 5 x pradziadkowie (III pokolenie)

 Jakób Jamiołkowski (ur. 1783 r.) i Agnieszka Jabłonowska – 4 x pradziadkowie (IV pokolenie) 

Jan Jamiołkowski (ur. 1814 r.) i Maryanna Zdrodowska – 3 x pradziadkowie (V pokolenie) 

Konstanty Jamiołkowski (ur. 1850 r.) i Zofia Choińska – 2 x pradziadkowie (VI pokolenie) 

Waleria Jamiołkowska (ur. 1881 r.) i Teofil Olszewski – pradziadkowie (VII pokolenie) 

Czesław Olszewski i Apolonia Kanty – dziadkowie (VIII pokolenie)

Jan Olszewski (ur. 1946 r.) i Joanna Wiśniewska – rodzice (IX pokolenie) 

Marcin Bartłomiej Olszewski herbu Kościesza

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Roszkowskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Roszkowskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Ród Roszkowskich powiązany jest z rodem Olszewskich poprzez małżeństwo siosty mojego dziadka Czesława Olszewskiego, Julii Olszewskiej z Markiem Roszkowskim z Krupiewnicy (Kobylin?).