Kategoria: Kryjan (2009 r.)

Prawdopodobnie rządzisz całym królestwem
Majestat rzuca na kolana lud i sąsiadów
Ty na portretach, ustach bardów
Bóg dostawcą Twego rozumu

Ja operatorem

W sztuce elekcji nie ma przypadków
Ja Cię wybrałem, ja decyduję
Anioł Stróż każdej Twej myśli, pragnień
Wierzysz, w to, w co chcesz wierzyć

Boisz się, że ktoś się dowie?
O czym wiem, a za co lud by Cię wygnał?
Nie zrobisz nic wbrew Wytycznym
Z łaski Bożej wybrany, autorytet ludu

A myślami tylko przy swej egzystencji?

Miejsce dla ofiar pozostaw w Świątyni
Od pokoleń tak było jest i będzie
Masz potrzebę, idziesz do Wyroczni
Otrzymujesz wiarę w los swego istnienia

I składasz ofiarę. Siebie

Pretekst

Rzucony zarzut o winie

Najlepszą obroną jest atak

Podniesiony ton głosu

Pamięć zdarzeń wraca

Swoboda w doborze słów i ocen

Racja po naszej stronie

Mądrość i obiektywizm

Pozwala na osąd sytuacji

Szczególnie że sobie

Zawsze umiemy wybaczać

Słowa, ręce, gesty

Otwarty katalog argumentów

Za wszelką cenę

Być nie być zwyciężonym

Milczenie…

Łzy i smutek

Upór i honor

Zwycięstwo bez smaku

Kto pierwszy?

Każdy

Kto gotów poświęcić dumę

By porozmawiać

Aby wybaczyć

Poryw uniesień

Każdy człowiekiem

Każdy jest wrażliwy

Każdy ma dobroć

Pamiętaj

Pośród traw, dzikich pól rozbiwszy zagony pokrzyw
Zagryzając papierówką, marchwią, wiśnią
Biegnę przez swój i wasz od wieków świat
Namaszczony znamieniem “warszawiak” “Kryjan”

Na drzewie, na koniu, na wozie, przy krowie
Zawsze gdzieś u kogoś, by wiedzieć więcej
Szukajcie mnie, ja już na racuchach w końcu wsi
Kryjan! A gdzie ty był? Ja był u Janów

I zawsze jestem pamięcią

Ciepło mleka, zapach chleba, widok zwierząt
Już nie zobaczysz, już nie poczujesz
Ale babcia Jamiołkowska by się cieszyła!
I niech się cieszy, Kryjan nie zapomina!

  7 kwietnia 2009 r.

Wierzyłem w słuszność sprawy, przyznaję się do winy
Bezwolny tryb machiny, dziś kat jutro ofiarą się staje
Za co te medale i pochwały, skoro kochałem ideę?
Przecież wykonywałem tylko rozkazy

Walka my – oni, podchody ku sprawom i wypowiedziom
Kto się potknie w ich lub naszym szeregu?
Kto ma słabsze poparcie Wodza?
Tego godziny są policzone

Razy lecą z każdej strony
Nie ma czasu by pomyśleć 
Masz tylko powiedzieć, kto ci powiedział
Kto brał w tym udział i jesteś czysty

Naiwność nagradzamy “podziękowaniem”
“Odszedł na własną prośbę, był oddany sprawie”.
“Kolegów wzywa się w ważnej sprawie rodzinnej”
System “pochłania” własne dzieci

Od wieków

7 kwietnia 2009 r.

Za torami, przy wjeździe jest mały sklep
Na ławach gospodynie, gospodarze gwarzą
Od wieków się znamy, po trzykroć wyściskamy
Rysów czas nie zatrze, “Łomża” chłodzi krew

Od dzieciństwa obraz zapamiętany
Tu spółdzielnia, tam kładka, dalej przydrożny krzyż
Są rzeczy niezmienne jak ta czerń ziemi
W której pot pracy, krew walki obmywają łzy

….naszych matek, ocierane ukradkiem przy pożegnaniu

Złote dary ziemi kołyszą się na wietrze
W lesie głazy pamiętające czas walki o wolność
Dzieło Boga i człowieka, mała ojczyzna
Jestem tu zawsze. Gdziekolwiek jestem