Dlaczego rycerze Kościesze nie zabili biskupa Magnusa podczas mszy w 1143 roku? Rodzinna historia z duchownym który nie istniał.

W niektórych źródłach zawarte są zapisy iż Kościesze to ród którego przedstawiciele dawno temu zabili pod Nysą biskupa wrocławskiego Magnusa, na domiar złego mieli zrobić to w trakcie odprawianej przez niego mszy. Co do rzekomego faktu samego morderstwa, wspomina o tym również Jan Długosz (1415-1480), polski historyk, kronikarz w swojej publikacji „Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae” (Klejnoty Długosza, koniec XV w.), najstarszym znanym opisie herbów polskich (data powstania 1460-1480). Pośród 71 najstarszych herbów polskich widnieje zapis odnośnie herbu Kościesza jako Strzegomia, cyt. „in campo rubeo sagittam albam, ad fines in duas partes retortam cruce circa retorsionem ornatam defert. Genus Polonicum quod autem episcopum Wratislauiensem, nomine Magnum, apud Nissam occidit; propter illud scelus multiplicacionem in suo germine non suscepit”. Poza opisem herbu jest wzmianka „ród polski, który zabił pod Nysą biskupa wrocławskiego imieniem Magnus; z powodu tej zbrodni z jego nasienia nie wyszło liczne potomstwo”.

W przypadku tego zapisu mamy do czynienia ze wskazaniem rodu, personaliów biskupa (Magnus) i miejsca morderstwa (pod Nysą). Sprawa jak dla Sherlocka Holmes’a czy Herkulesa Poirot. Mamy rzekomą ofiarę, rzekomych sprawców i miejsce rzekomej zbrodni. Bartłomiej (Bartosz) Paprocki (1540-1614), m.in. heraldyk, pisarz, historyk, autor licznych publikacji, w swoim opracowaniu „Herby rycerstwa polskiego na pięcioro ksiąg rozdzielone” (Kraków, 1584 r.) odnotowuje iż cyt. „Piszą wszyscy historycy o przodkach herbu tego, że bywali okrutni, a to dlatego, że zabili Magnusa biskupa wrocławskiego u msze świętej w roku 1143 i dlatego potem drobnieć potem poczęli, ani do rady przyjmowali byli.”

Późniejsi, niektórzy autorzy opracowań cytują za Długoszem. Jeżeli jednak biskup wrocławski Magnus był tak znaną jak na średniowieczne czasy postacią, Bartosz Paprocki wspomina o wielu historykach piszących o Kościeszach jako okrutnych rycerzach – dlaczego jedynym źródłem, który go wymienia są „Katalogi biskupów wrocławskich” („katalog lubiąski: hic videtur falli chorus Wratislaviensis”)? Dlaczego kroniki milczą w sprawie przecież tak rzekomo głośnej zbrodni (przez analogię śmierć biskupa Stanisława)? Mamy kolejne miejsce zbrodni (podczas mszy), dokumenty. I? Czas na rozwiązanie zagadki. Biskup wrocławski Magnus nigdy nie istniał. W dawnych relacjach nastąpiło nieporozumienie. Owszem, był Magnus – komes wrocławski, syn króla Anglii Harolda II (ur. 1051 – zm. po 1109), nie został on jednak zabity przez rycerzy Kościeszów, nie miał z nimi nic wspólnego. Relacje o biskupie Magusie w publikacji Jana Długosza uważa się za zmyślenie. A co z morderstwem biskupa Magnusa podczas mszy świętej na co powołuje się Bartosz Paprocki? Autor publikacji „Herby rycerstwa polskiego na pięcioro ksiąg rozdzielone” posłużył się kopią zapisu Jana Długosza, w której zamiast Nysa („Nissa”) zapisano „Missa” (msza). I tak pomyłka kopisty zrodziła legendę.

Śladami przodków, powstania i początków Olszewa-Przyborowa w gminie Rutki-Kossaki (1437-1470)

Pierwszą publikacją opisującą miejscowość Olszewo-Przyborowo jaka w toku wieloletnich badań nad rodzinną genealogią wpadła mi w ręce, było opracowanie „Zarys historii gminy Rutki od XV wieku do wybuchu II wojny światowej”, autorstwa Janusza Zalewskiego i Leszka Zugaja (wydawnictwo Avalon), które otrzymałem dzięki uprzejmości władz gminy Rutki-Kossaki. W początkowym okresie patrzyłem bezkrytycznie na opis mojego rodowego gniazda, przyjmując za fakt zawarte w opracowaniu informacje. Z biegiem lat, dysponując większym bagażem doświadczeń, informacji, postanowiłem zweryfikować ów materiał, także na podstawie źródeł (na które powołują się autorzy publikacji) i posiadanej we własnym zakresie wiedzy. Nadchodzi zatem czas rozprawy z moim Olszewem-Przyborowem 🙂 Autorzy publikacji wskazują iż wioska powstała w 1437 roku dzięki nadaniu przez księcia Bolesława IV 10 włók ziemi (współcześnie ok. 60 ha) zwanej Przyborowo na rzecz Włosta z Maruszyna. Udzielającym nadania był książę mazowiecki Bolesław IV Warszawski (syn Bolesława Januszowica i księżnej Anny), a proces kolonizacyjny ma potwierdzenie w wielu źródłach naukowych (m.in. publikacja „Osadnictwo drobnego rycerstwa na pograniczu mazowiecko-litewskim w XIV-XV wieku”, autorstwa Łukasza Lubicza-Łapińskiego). Nie przypadkowym jest wielkość nadania – 10 włók ziemi. Jak we wspomnianym opracowaniu pisze Łukasz Lubicz-Łapinski, było to związane z feudalnym prawem rycerskim. W ramach służby wojskowej na Mazowszu, otrzymujący książęce nadanie byli zobowiązani stawiać 1 konnego z kopią z 10 włók ziemi. Brak stawiennictwa oznaczał utratę nadanych uprzednio dóbr. Autorzy „Zarysu ….” co do osoby Włosta z Maruszyna powołują się na publikację „Ziemia łomżyńska do 1529 roku”, autorstwa Czesława Brodzickiego, do której obecnie nie mam jeszcze dostępu. Sama miejscowość Maruszyn – owszem, dawniej była takowa w okolicach Płońska (osadnictwo i przeniesienia na Mazowszu Wschodnim i Podlasiu, szły z terenów Mazowsza Zachodniego). W kolejnej publikacji na którą powołują się Panowie Zalewski i Zugaj („Rodzina: Herbarz Szlachty Polskiej” opracowany przez Seweryna Hrabiego Uruskiego przy współpracy Adama Amilkara Kosińskiego), w tomie 12 jest wskazanie na „pierwszych” potomków rycerzy Kościeszów, Mirzo i Krystyna Mężyńskich herbu Kościesza z sąsiedniego Mężenina, którzy odnotowani w 1465 r., stają się dziedzicami i których potomkowie zaczną nosić nazwisko Olszewski, dając początek rodowi Olszewskich herbu Kościesza. Tu poprawka z mojej strony. W odpisach dokumentów z ksiąg sądowych łomżyńskich z 1465 r. jest Mirzon a nie Mirzo.

Nie są to pierwsi Mężyńscy w Olszewie – Przyborowie. W publikacji „Poczet rodów szlachty polskiej wieków średnich” autorstwa Franciszka Ksawerego Piekosińskiego (wyd. Lwów 1911 r.) w Olszewie Mężyńskich (Mężeńskich) odnotowuje się już w 1462 roku (Andrzej, córka Dorota ze Swiaszkiem z Kłosek). W 1465 roku w Olszewie jest czterech braci – Jakub, wspomniany Andrzej, Mirzon i Krystyn. W „Źródłach dziejowych, tom XVI – Polska w XVI wieku pod względem geograficzno – statystycznym” autorstwa Adolfa Pawińskiego (1895 r.).

Dalej autorzy „Zarysu …” wskazują iż część Olszewskich herbu Kościesza doszła do znacznych stanowisk, „byli licznie rozrodzeni, przeszli na Podlasie” i „stąd w okolicy liczne wioski o tej samej nazwie”. O ile nie neguję faktu przejścia na Podlasie, o tyle z tymi stanowiskami już jest problem. W cytowanej przez panów publikacji Uruskiego występuje Benedykt Olszewski, jednak faktycznie z rodu herbu Ślepowron. Powoływanie się na liczne wioski na bazie Olszewa – Rybałtów nieco nietrafione – też ród Ślepowron. Fakt, w Galicji co dziwne część z nich wylegitymowała się jako … Kościesze. Przeanalizowałem ok. 20 Olszew z obecnych województw mazowieckiego, podlaskiego i warmińsko – mazurskiego i nie ma dowodu na to iż te miejscowości były przenoszone przez ten sam ród Olszewskich herbu Kościesza (przez analogię Kościesze z Mazowsza Zachodniego na Mazowsze Wschodnie). Nazwisko Olszewski ma formę odmiejscową. W poprzednim poście wskazałem jak postępuje proces nazwań w przypadku tego typu miejscowości. Z cytowanych przez autorów „Zarysu …” nie dotarłem również jeszcze do publikacji „Regestr Diecezjów, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784” autorstwa Franciszka Czaykowskiego, na podstawie której wykazuje się (według spisu z XVIII wieku) iż wioska (Olszewo – Przyborowo) była zamieszkana przez drobną szlachtę.

W kolejnej cytowanej publikacji przez panów Zalewskiego i Zugaja „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” autorstwa Filipa Sulimierskiego (1880-1902) w tomie VII jest wzmianka o tym, iż była to wieś drobnej szlachty z 8 domami i 56 mieszkańcami.

W dalszej części opisu miejscowości w „Zarysie ….” wskazane są kolejne fakty statystyczne z 1891 i 1921 r. dotyczące ilości domów, wielkości przeciętnego gospodarstwa.

Pójdźmy zatem nieco dalej niż autorzy „Zarysu ..” W publikacji „Poczet rodów szlachty polskiej wieków średnich” autorstwa Franciszka Ksawerego Piekosińskiego (wyd. Lwów 1911 r.) w 1469 r. w Olszewie odnotowuje się Mikołaja Krystynowicza Mężyńskiego (Mężeńskiego) z Olszewa – niechybnie syn Krystyna, a w 1470 r. Stanisława Mirzonowicza Mężyńskiego (Mężeńskiego) z Olszewa – syn Mirzona. Dalej idąc tym tropem w 1504 r. jest zapis o Wawrzyńcu – synu Marcina z Olszewa i Kościeszy – synu Krystyna. Na podstawie wykazu z metryk parafialnych z gminy Rutki – Kossaki, pierwszą zidentyfikowaną przeze mnie osobą z Olszewa-Przyborowa jest Anna, córka Agnieszki i Wilhelma z ok. 1590 r.

Historia rodu

Z uwagi na szacunek wobec wiedzy dotyczącej Rodu Jamiołkowskich zgłębianej przez „brata krwi mojej”, szlachetnie urodzonego Jerzego Antoniego Jamiołkowskiego i zawartej na stronie internetowej autorstwa w/w, polecam Państwu w powyższym względzie jej poznanie.www.jamiolkowski.plograniczając się jedynie do wskazania historii gałęzi rodu Jamiołkowskich prowadzącej w linii prostej do prababci Walerii Jamiołkowskiej.

Dotychczas najstarszym moim bezpośrednim przodkiem z rodu Jamiołkowskich (dzięki uprzejmości, wiedzy i poświęceniu W.P. Jerzego Antoniego Jamiołkowskiego) pozostaje Paweł Jamiołkowski, ojciec Antoniego Jamiołkowskiego.

Antoni Jamiołkowski urodzony w miejscowości Jamiołki Świetliki, bierze sobie za żonę Maryannę (b.d. nazwiska panieńskiego). Daty urodzin i śmierci obojga małżonków nieznane. Z tego związku rodzi się pięcioro dzieci:

  1. Teresa Jamiołkowska (urodzona 4 września 1684 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  2. Eufrozyna Jamiołkowska (urodzona 6 listopada 1687 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  3. Aleksander Jamiołkowski (urodzony 6 grudnia 1690 r. w Jamiołkach Świetlikach)Jerzy Jamiołkowski (urodzony 14 kwietnia 1694 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  4. Jan Jamiołkowski (urodzony 21 stycznia/lipca? 1698 r.)

Z pięciorga dzieci najwięcej wiadomo o Jerzym Jamiołkowskim (urodzony 14 kwietnia 1694 r. w Jamiołkach Świetlikach i zmarł tamże 15 marca 1754 r.). 13 lutego 1719 bierze on sobie za małżonkę Helenę z domu Perkowską (urodzoną ok. 1700 r.). Z tego związku rodzi się sześcioro dzieci:

  1. Dorota Jamiołkowska (urodzona 6 stycznia 1720 r.)
  2. Franciszek Jamiołkowski (urodzony 27 marca 1729 r. w Jamiołkach Świetlikach)
  3. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 16 marca 1732 r.)
  4. Piotr Jamiołkowski (urodzony 25 marca 1735 r.)
  5. Franciszka Jamiołkowska (urodzona 21 września 1739 r.)
  6. Antoni Jamiołkowski (urodzony 5 stycznia/lipca? 1742 r.)

Drugie dziecko Jerzego i Heleny Jamiołkowskich Franciszek Jamiołkowski 17 stycznia 1756 r. bierze sobie za żonę Maryannę Łapińską (daty i miejsca urodzin/śmierci nieznane). Umiera tamże w 1802 r. Mają ośmioro dzieci:

  1. Maciej Jamiołkowski (urodzony 24 stycznia 1762 r.)
  2. Wojciech Jamiołkowski (urodzony 12 kwietnia 1764 r.)
  3. Krystyna Jamiołkowska (urodzona 15 maja 1767 r.)
  4. Kazimierz Jamiołkowski (urodzony 11 marca 1770 r.)
  5. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 11 października 1772 r.)
  6. Tomasz Jamiołkowski (urodzona 16 grudnia 1777 r.)
  7. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 30 marca 1780 r.)
  8. Jakób Jamiołkowski (urodzony 25 lipca 1783 r.)

Z ośmiorga dzieci najwięcej wiadomo o Jakóbie (urodzony w Jamiołkach Świetlikach). 29 października 1809 r. bierze ślub z Agnieszką Jabłonowską (urodzona w 1789 r. w Jamiołkach Piotrowiętach). Mają sześcioro dzieci:

  1. Antoni Jamiołkowski (urodzony 19 stycznia/lipca? 1812 r.)
  2. Jan Jamiołkowski (urodzony 14 sierpnia 1814 r. w Jamiołkach Piotrowiętach)
  3. Wincenty Jamiołkowski (urodzony 17 lipca 1817 r.)
  4. Stanisław Jamiołkowski (urodzony 2 maja 1820 r.)
  5. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 23 marca 1823 r.)
  6. Antonina Jamiołkowska (urodzona 10 stycznia/lipca? 1826 r.)

Najwięcej wiadomo o Janie Jamiołkowskim. Bierze ślub z Maryanną Zdrodowską. Z tego związku rodzą się:

  1. Antoni Jamiołkowski (urodzony 18 lipca 1839 r.)
  2. Paweł Jamiołkowski (urodzony 16 stycznia 1844 r.)
  3. Paulina Jamiołkowska (urodzony 3 czerwca 1847 r.)
  4. Konstanty Jamiołkowski (urodzony 14 kwietnia 1850 r. w Jamiołkach Piotrowiętach).

Konstanty Jamiołkowski bierze ślub z Zofią Choińską i mają siedmioro dzieci:

  1. Maryanna Jamiołkowska (urodzona 1 stycznia 1877 r.)
  2. Klementyna Jamiołkowska (urodzona 18 maja 1879 r.)
  3. Waleria Jamiołkowska (urodzona 18 grudnia 1881 r. w Jamiołkach Piotrowiętach)
  4. Julianna Jamiołkowska (urodzona 10 stycznia 1884 r.)
  5. Bolesława Jamiołkowska (urodzona 13 grudnia 1886 r.)
  6. Julianna Jamiołkowska (urodzona 8 kwietnia 1890 r.)
  7. Helena Jamiołkowska (urodzona 16 października 1892 r.)

Waleria Jamiołkowska 25 lutego 1900 r. wychodzi za mąż za Teofila Olszewskiego (urodzonego ok. 1875 r. w Olszewie, syna Jana Olszewskiego i Reginy Śleszyńskiej).

Podsumowanie w linii prostej: 

Antoni Jamiołkowski i Maryanna – 7 x pradziadkowie (I pokolenie) 

Jerzy Jamiołkowski (ur. 1694 r.) i Helena Perkowska – 6 pradziadkowie (II pokolenie) 

Franciszek Jamiołkowski (ur. 1729 r.) i Maryanna Łapińska – 5 x pradziadkowie (III pokolenie)

 Jakób Jamiołkowski (ur. 1783 r.) i Agnieszka Jabłonowska – 4 x pradziadkowie (IV pokolenie) 

Jan Jamiołkowski (ur. 1814 r.) i Maryanna Zdrodowska – 3 x pradziadkowie (V pokolenie) 

Konstanty Jamiołkowski (ur. 1850 r.) i Zofia Choińska – 2 x pradziadkowie (VI pokolenie) 

Waleria Jamiołkowska (ur. 1881 r.) i Teofil Olszewski – pradziadkowie (VII pokolenie) 

Czesław Olszewski i Apolonia Kanty – dziadkowie (VIII pokolenie)

Jan Olszewski (ur. 1946 r.) i Joanna Wiśniewska – rodzice (IX pokolenie) 

Marcin Bartłomiej Olszewski herbu Kościesza

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Roszkowskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Roszkowskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Ród Roszkowskich powiązany jest z rodem Olszewskich poprzez małżeństwo siosty mojego dziadka Czesława Olszewskiego, Julii Olszewskiej z Markiem Roszkowskim z Krupiewnicy (Kobylin?).

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Osmólskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Osmólskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Ród Osmólskich powiązany jest z rodem Olszewskich poprzez małżeństwo siosty mojego dziadka Czesława Olszewskiego, Stefanii Olszewskiej z Panem Osmólskim z Jabłoni Kościelnej.

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Mazewskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Mazewskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Wedle nieudokumentowanej wiedzy idąc za przekazem rodzinnym, ród Mazewskich powiązany jest z rodem Olszewskich poprzez siostrę cioteczną dziadka Czesława Olszewskiego wywodzącą się z miejscowości Chojane – Bąki, a wyszedłszy za mąż w miejscowości Czachy – Kołaki. Ze związku tego narodziła się Helena – nasza zawsze ciepła i pełna serca ciocia, która wyszła za mąż za Jana Mazewskiego z Zambrowa. Z tego też związku narodziły się dzieci Marta, Robert, Krzysztof i Agnieszka Mazewscy. Część z nich (Marta i Krzysztof) założyli własne rodziny. Żyją w spokoju po dzień dzisiejszy.

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Modzelewskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Modzelewskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Z dotychczas posiadanej, lecz nieudokumentowanej wiedzy wynika, iż z rodu Modzelewskich pochodzi moja 3 x prababcia Gertruda (urodzona 21 lutego 1859 r.), małżonka 3 x pradziadka Józefa Olszewskiego (ur. 4 marca 1800 r.). Gertruda i Józef Olszewscy mieli ośmioro (o czym wiadomo) dzieci:

  1. Mikołaja (ur. 6 grudnia 1824 r.)
  2. Maryannę (ur. 11 listopada 1828 r.)
  3.  Krystynę (ur. 7 marca 1831 r.)
  4. Joannę, (ur. 24 października 1833 r.)
  5.  Jana (ur. 3 lipiec 1836 r.) – prapradziadka
  6. Franciszka, (ur. 1839 r.)
  7. Michała (ur. 27 września 1840 r.)
  8. Józefatę

Marcin Bartłomiej Olszewski herbu Kościesza

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Kułakowskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Kułakowskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści. Ród Kułakowskich powiązany jest  rodem Olszewskich poprzez małżeństwo Maryanny Olszewskiej (ur. 11.11.1828 r.) siostry rodzonej mojego prapradziadka Jana Olszewskiego, z Janem Kułakowskim

Dalsze badania w toku. 

Historia rodu

Uwaga formalna – przedstawiony poniżej materiał nie stanowi opracowania naukowego, a jedynie możliwy (nierzadko hipotetyczny) do przedstawienia na tym etapie wiedzy fragment historii rodu Kruszewskich w zarysie ogólnym, jak również w odniesieniu do własnej linii przodków i najbliższych. Każda osoba powiązana zatem pochodzeniem z rodem Kruszewskich w formie konkretnie uzasadnionej argumentacji ma prawo poprzez Dział Korespondencja zgłaszać stosowne uwagi, uzupełnienia do poniższej treści.

Z dotychczas posiadanej, lecz nieudokumentowanej wiedzy wynika, iż z rodu Kruszewskich pochodzi moja 4 x prababcia Elżbietamałżonka 4 x pradziadka Franciszka Olszewskiego (ur. 3 listopada 1754 r.). Elżbieta i Franciszek Olszewscy mieli jedno (o czym wiadomo) dziecko: Józefa (urodzony 4 marca 1800 r.) – 3 x pradziadka.

Marcin Bartłomiej Olszewski herbu Kościesza