Składniki:
Sposób przygotowania:
Do naczynia wlewam jogurt i wodę mineralną w proporcji 2:1 lub 1:1. Dodaję sól, pieprz, zioła. Wszystko dokładnie mieszam. Wstawiam do lodówki celem schłodzenia. Po dłuższym czasie wyjmuję. Dobry, orzeźwiający napój. Pasuje do typowych potraw tureckich.
Składniki:
Sposób przygotowania:
Kroję w drobną kostkę pomidory, wrzucam do naczynia, do tego dodaję posiekany czosnek (jeden większy ząbek zostawiam), bazylię, oregano, sól pieprz. Na patelni rozgrzewam oliwę. Kładę kromki chleba. Doprowadzam do postaci grzanek. Grzanki wyjmuję na talerz, smaruję ząbkiem czosnku, nakładam czątki pomidorów wymieszane z czosnkiem, oliwą, bazylią, oregano, nieco soli, pieprzu, odrobinę oliwy. Smacznego :).
Do przygotowania makaronu potrzebne nam będą:
Przygotowanie. Włoszczyznę (marchew, seler, pietruszkę, por) myję i obieram. Na tarce ścieram marchew i pieruszkę, por i seler kroję w drobną kostkę. Odstawiam. Czosnek kroję w cienkie plasterki. Wrzucam go na rozgrzaną oliwę na patelni. Gdy już „dochodzi” dodaję pokrojoną drobno cebulę. Następnie po kilku minutach dodaję „bazę mięsną”. Po zrumienieniu się wędlin, przekładam je do osobnego garnka. Na rozgrzaną oliwę wrzucam pokrojone warzywa, gdy dochodzą łączę je w jednym rondlu z wędliną, cebulą i czosnkiem. Dodaję do tego pomidory, sos pomidorowy, bazylię, oregano, sól, pieprz. Duszę 1,5 do 2 godzin.
W osobnym garnku gotuję makaron. Gdy jest al dente, delikatnie odcedzam, przepłukuję zimną wodą i wrzucam do sosu warzywnego. Razem podgrzewam jeszcze kilka minut. Wykładam posypuję tartym serem, listkami bazyli.
„Świeży” sos do makaronu, robiony krok po kroku bez szybkiego „słoika” błyskawicznego ma swoją przewagę w smaku. Tak jak dawna kuchnia nad dzisiejszą – jeżeli ma być dobra wymaga więcej czasu, poświęcenia (przykład – dobry rosół na wywarze mięsnym, nie z „kostki” bulionowej). Polecam.
Składniki:
Sposób przygotowania:
Sałatę, pomidory, ogórka zielonego myjemy. Sałatę siekamy, pomidory kroimy w ćwiartki, zielonego ogórka w kosteczkę (podobnie jak kwaszonego i konserwowego). Pokrojone wrzucamy do salaterki (jak zwykle używam szklanej, wysokiej). Czosnek obieram, kroję bardzo drobniutko, wrzucam do sałaty. Podobnie cebulę. Dodaję nieco oliwy, octu, soli, pieprzu, posypuję ziołami. Na koniec zalewam jogurtem i delikatnie mieszam. Czasem dodaję mozzarellę. Życzę smacznego :).
Lubię sałaty, nie musi to być nowomodna roszponka, rukola, wystarczy normalna polska sałata. Ważne dla domowników jest toiż dobór smaków niej zawartych uczynił mnie specjalistą w tej dziedzinie przygotowania domowego obiadu 🙂
Składniki:
Sposób przygotowania:
Sałatę, pomidory, ogórka zielonego myjemy. Sałatę siekamy, pomidory kroimy w ćwiartki, zielonego ogórka w kosteczkę (podobnie jak kwaszonego czy też konserwowego). Pokrojone wrzucamy do salaterki (jak zwykle używam szklanej, wysokiej). Czosnek obieram, kroję bardzo drobniutko, wrzucam do sałaty. Dodaję nieco oliwy, octu, soli, pieprzu, posypuję ziołami. Na koniec zalewam jogurtem i delikatnie mieszam. Czasem dodaję mozzarellę. Życzę smacznego :).
Składniki:
Sposób przygotowania:
Opłukać mięso, pokroić w kostkę, posolić, popieprzyć, posypać bazylią, rozmarynem, dodać 3 łyżki octu jabłkowego. Odstawić do lekkiego zamarynowania do lodówki na ok. 1 godz. W tym czasie cebulę, por, paprykę i pieczarki pokroić w kostkę. Pieczarki obsmażyć osobno na maśle, odstawić pod przykryciem. Przesmażyć cebulę i por do zeszklenia, odstawić pod przykryciem. Mięso odsączyć z marynaty, przesmażyć na rumiano na patelni, dodać przesmażone uprzednio pieczarki, cebulę, por, dorzucić paprykę. Przełożyć całość do garnka, podlać śmietaną i dusić. Indyka podaję z gotowanym ryżem i sałatą (sałata, pomidory, ogórki, oliwki skropione oliwą, octem jabłkowym, z dodatkiem słodziku, ewentualnie zamiast oliwy, octu i słodziku całość można podlać jogurtem. Smacznego 🙂
Składniki:
Sposób przygotowania:
Opłukać mięso, pokroić w kostkę, posolić, popieprzyć, natrzeć majerankiem. Przesmażyć na rumiano. Odstawić. Cebulę i ogórki pokroić w kostkę. Przesmażyć. Kurczaka, cebulę i ogórki przełożyć do garnka (kurczak na spód, cebula, ogórki na wierzch), przykryć. Przygotować sos zgodnie z recepturą. Kurczaka, cebulę, ogórki zalać sosem. Dodać ziele angielskie. Dusić ok. 40 min. Podawać z ryżem. Smacznego 🙂
Kuchnia PRL, kuchnia mojego dziedziństwa i wieku nastoletniego. Z samodzielnie przygotowywanych wówczas potraw w pamięci pozostaje mortadela.
Składniki:
Sposób przygotowania:
Mortadelę kroimy w grube plastry. Obtaczamy w jajku i w bułce. Rozgrzewamy olej na patelni. Wrzucamy mortadelę na patelnię i smażymy do zrumienienia. Można zrezygnować z jajka i bułki. Ważne by plastry mortadeli były grube, w przeciwnym wypadku na patelni podczas smażenia zacznie nam się „rolować”. Smacznego 🙂
Składniki:
Sposób przygotowania:
Opłukać mięso, wraz z przemytą i pokrojoną włoszyczyzną wrzucamy do garnka. Gotujemy. Po pojawieniu się wierzchniej zawiesiny (szumowina) w trakcie gotowania zdejmujemy ją łyżką. Doprawiamy wegetą i gotujemy aż do uzyskania wyrazistego smaku. Wywar uzupełniamy mieszanką barszcz ukraiński. Gotujemy razem. Po uzyskaniu smaku (jeżeli smak nie jest dla nas odpowiedni, możemy ewentualnie jeszcze doprawić wegetą), zabielamy śmietaną i jeszcze przez chwilę gotujemy. Można podawać z ziemniakami okraszonymi masłem. Smacznego :). Celowo nie nazywam tego barszczu ukraińskim, bo barszcz ukraiński w Polsce ma tyle wspólnego z Ukrainą co ryba grecka z Grecją :).
Minione wakacje w Zakopanem poza wędrówkami na szlakach, charakteryzowały się poznawaniem kuchni regionalnej nastawionej na odwiedzających. Dużym skupiskiem lokali gastronomicznych jest ul. Krupówki w centrum miasta.
Napoje.
W lokalach tylko w określonych porach roku są piwa regionalne. Obecnie można korzystać ze znanych na rynku marek, do których w niektórych lokalach dostaniemy (w zestawie) ciastka (słodkie i słone).
Zupy.
Kwaśnica na żeberku podawana w mniejszych bądź większych naczyniach. Ponadto ciekawe pod względem smaku polewki (m.in. zabielana zsiadłym mlekiem, z boczkiem i grzybami; polewka bryndzowa, rydzowa, żurek, szczawiowa, czy barszcz. W tzw. „daniach dnia” rosół prezenetował się mizernie (woda z kluskami), co może świadczyć o tym, iż niska cena jest stosowna do niskiej jakości produktu, a restauratorzy liczą na wybór dań przez gosci ” z karty”.
Dania główne.
W tym przypadku nazewnictwo z karty zdradza chęć zaspokojenia ciekawości przez klientów już przed zamówieniem (np. gaździne jadło, warkocz maryny), odmiany kotletów – po zbójnicku, po cygańsku. Proste, znane dania jak pierogi, micha kiełbas – można się nasycić. Wspomniane dania tradcyjne „z nazwy” są lepsze i gorsze. To nie tylko kwestia naszych kubków smakowych, przede wszystkim warsztatu kucharza. Jeżeli warkorz maryny – grilowane mieso kilku gatunków – nie doprawione – nie znajdzie uznania w ustach klienta. W ramach dodatków hałuski (bardzo dobre tutejsze kluski – polecam z gulaszem), grule (regionalna nazwa ziemniaków), kluski ślaskie, zestaw surówek.
Przy okazji pisząc o Krupówkach trudno nie wspomnieć o Oscypkach. Wzdłuż jednej z najbardziej rozpoznawalnych arterii miasta widoczne stoiska z serkami (bez certyfikatu) krowimi, mieszanymi, wędzonymi, do smażenia, po góralsku (pomysłowość w nazewnictwie nie zna granic), ponadto ze scypkami („odmiana” nazewnictwa serków niecertyfikowanych zauważalna w niektórych lokalach gastronomicznych). Są również stoiska z oscypkami (z owczego mleka, ew. mieszane z 40% dodatkiem mleka krowiego, wędzone, niewędzone) z widocznym certyfikatem. Powiadają iż najlepiej kupować oscypki nie na Krupówkach a w bacówkach na szlakach. Kupowaliśmy, również od znajomych górali. Świeże, smaczne. Widzieliśmy również jak ktoś w zakupionych oscypkach z bacówki zastał … nieżywe robaki. Jak widać natura ma swoje plusy i minusy względem czystości przygotowywania produktu na sprzedaż. Co do certyfikacji. Nie ma widocznej zgody na stoisku – może być kara, bo produkt chroniony. Z drugiej jednak strony, uzyskanie wszelkiego rodzaju pozwoleń zgód na wyrób serów które robili od pokoleń, dla wielu to nieporozumienie.
Nie będę w tym miejscu polecał konkretnych lokali gastronomicznych, bo każdy z nas ma swój smak, pogląd. Będąc w Zakopanem, idźcie sami, spróbujcie :).