Projekt badawczy „Moje Imię” został przeprowadzony w oparciu o próbę badawczą ponad 100 rekordów. Zakres danych: tereny Mazowsza Zachodniego i Podlasia od 1700 r. Źródło danych badawczych: dane z ksiąg metrykalnych. Projekt miał odpowiedzieć na pytania:
- Czy istnieje prawidłowość pomiędzy nadawaniem imion dzieciom przez rodziców po rodzicach własnych, dziadkach, pradziadkach?
- Jakie imię żeńskie najczęściej nadawano dzieciom w rodzinie?
- Jakie imię męskie najczęściej nadawano dzieciom w rodzinie?
Wyniki badań przyniosły następujące odpowiedzi (tezy):
- Prawidłowość w utrzymaniu imion ojców, dziadków itd. w większości przypadków nie istnieje.
- Rodziny były wielodzietne, nie myślano o tym by konieczne najstarszemu dziecku nadać imię bo ojcu, matce. Zawsze jednak którekolwiek z dzieci miało imię po kimś z poprzednich pokoleń.
- Utrzymanie imion ma miejsce w przypadku dwóch dowodów:
- Dowód pierwszy: Imię Jan. Moj pradziadek Teofil nadał urodzonemu w 1916 r. dziecku imię Jan (po swoim ojcu), 30 lat później mój ojciec otrzymał to samo imię, nadane mu przez swego ojca Czesława. W 2005 r. nadałem to imię swojemu synowi po dziadku).
- Dowód drug: Imię Franciszek. Imię mojego praprapraprapradziadka zachowane jest od jego urodzin (1754 r.) w każdym kolejnym pokoleniu Olszewskich.
Najpopularniejsze imiona wśród dzieci:
- Imiona żeńskie: 1) Maryanna, 2) Anna, 3) Krystyna
- Imiona męskie: 1) Franciszek, 2) Jan, 3) Józef
Najczęstsza pora urodzin dzieci: marzec (przykłady: praprapradziadek Józef Olszewski – 4 marca 1800 r, siostra prapradziadka Krystyna Olszewska – 7 marca 1831 r, brat pradziadka Teofila, Franciszek Olszewski – 9 marca 1858 r.).